Pierwsze tramwaje elektryczne w Poznaniu pojawiły się już 126 lat temu. Nie miały wtedy numerów

Tramwaje elektryczne wjechały na ulice Poznania 6 marca 1898 roku. Wtedy też z Wielkopolski zniknęły tramwaje konne.

- Elektryczne tramwaje kursowały na trzech liniach, które nie miały numerów, a... kolory. Tabor stanowiło kilkadziesiąt wagonów Carl Weyer wyprodukowanych w Dusseldorfie - czytamy w poście na fanpage'u "Wielkopolska, tej", prowadzonym przez Urząd Marszałkowski.

Łącznie kursowały cztery kolory tramwajów. Linia biała jeździła po trasie starego tramwaju konnego od Dworca Głównego przez Stary Rynek na Ostrów Tumski. Linia czerwona jeździła z rynku Jeżyckiego, ul. Jadwigi (dziś ul. Kraszewskiego), Zwierzyniecką, św. Marcinem i starą trasą tramwaju konnego - od Starego Rynku do Bramy Wildeckiej.

Z kolei tramwaje koloru żółtego kursowały z Dworca Głównego, trasą identyczną jak biała, ale tylko do skrzyżowania ul. Wielkiej i Wielkich Garbar.

Nieco później, bo w maju tego samego roku uruchomiono czwartą linię - zieloną - ze Starego Rynku do wsi Górczyn (dzisiejsze skrzyżowanie ul. Głogowskiej i Kosynierskiej).

Pod koniec XIX wieku w Poznaniu nie działała żadna elektrownia. Przewoźnik musiał więc od postaw postawić własną. Na ten cel przeznaczono działkę przy ul. Grobla.

Równocześnie z tworzeniem elektrowni pracownicy Posener Strassenbahn (tak wówczas nazywało się MPK Poznań) przystąpili do montowania sieci trakcyjnej. W umowie, jaką podpisano z magistratem w 1896 roku, zaznaczono, że słupy sieci elektrycznej muszą być w estetycznym metalowym wykonaniu i podlegają zatwierdzeniu przez miasto.

Pasażerowie mogli korzystać z kilkudziesięciu wagonów Carl Weyer, które wyprodukowanymo w Dusseldorfie. Stanowiły one tabor przedsiębiorstwa przez pół wieku.

Jesteś świadkiem ciekawego wydarzenia? Skontaktuj się z nami! Wyślij informację, zdjęcia lub film na adres: [email protected]

Miejskie Historie - Trzcianka:

Obserwuj nas także na Google News